ZESPÓŁ SZKÓŁ
Centrum Kształcenia Rolniczego
im. Jana Pawła II w Brzostku
Definicja alkoholizmu obejmuje przewlekłe, postępujące i potencjalnie śmiertelne zaburzenie związane z nadmiernym, kompulsywnym spożywaniem napojów alkoholowych. Choroba charakteryzuje się utratą kontroli nad ilością spożywanego alkoholu.
"Choroba alkoholowa", "Uzależnienie od alkoholu", "Alkoholizm" - jest to okresowe picie alkoholu w celu doznawania jego działania psychicznego, a czasem także dla uniknięcia złego samopoczucia, wynikające z jego odstawienia. Istotą tej choroby jest więc psychiczne i fizyczne uzależnienie od środka narkotycznego jakim jest alkohol etylowy (etanol, ETOH - wzór chemiczny C2 H5 OH) .
Uzależnienie psychiczne polega na potrzebie picia alkoholu dla poprawy samopoczucia.
Uzależnienie fizyczne objawia się wzrostem tolerancji na alkohol, utratą kontroli nad wypijanym alkoholem (niemożność przerwania picia w z góry zaplanowanym momencie) i występującym Alkoholowym Zespołem Abstynencyjnym po odstawieniu alkoholu.
Alkoholizm jest chorobą śmiertelną. Nie leczony prowadzi nieuchronnie do śmierci. Mało jednak jest rozpoznań w aktach zgonu - alkoholizm. Przeważnie jest to somatyczny symptom alkoholizmu, np. marskość wątroby. Dlaczego wątroby? To właśnie ten narząd wewnętrzny odpowiada za metabolizowanie wielu substancji, między innymi trucizn takich jak etanol. Z tego powodu w przypadku regularnego spożywania napojów wysokoprocentowych może on zostać poważnie uszkodzony.
Warto, zastanawiając się nad istotą alkoholizmu, pamiętać, że to jest jednak choroba i powinna być leczona tak, jak każda inna bardzo groźna choroba. Często niestety traktowana jest w kategoriach moralnych.
Do dziś spora część ludzi patrzy na alkoholizm w kategoriach moralnych. Dla wielu osób jest dowodem słabego charakteru i upadku moralnego. Wielu ludzi nie uznaje potrzeby leczenia alkoholików. Jednak alkoholizm jest chorobą i ma swój numer statystyczny i definicję (znajduje się w spisie chorób uznawanych przez WHO).
Początek alkoholizmu jest trudny do uchwycenia, ponieważ granica pomiędzy piciem towarzyskim a chorobowym jest bardzo płynna i zależy od wielu czynników np.: wiek, płeć waga, wzrost, tryb życia, kondycja zdrowotna.
Można wyróżnić kilka faz przebiegu choroby alkoholowej.
Pierwsza faza *ostrzegawcza, druga *krytyczna i trzecia *chroniczna.
Są pewne momenty w przebiegu tej choroby, które możemy nazwać kluczowymi lub objawami osiowymi. Oznacza to, że prawie każdy alkoholik ma (miał) te objawy.
Są to przede wszystkim: zmiana tolerancji na alkohol, początkowo zwiększenie, w ostatniej fazie zmniejszenie tolerancji, palimpsesty czyli "przerwy w życiorysie" (rodzaj krótkiej amnezji związanej z piciem bez utraty przytomności), klinowanie - czyli likwidowanie negatywnych skutków picia alkoholu - alkoholem (leczenie kaca), utrata kontroli - tzn. osoba pijąca nie może logicznie wybrać - pić, czy nie pić, a kiedy zaczyna pić, nie jest w stanie swobodnie wybrać czy przestać, czy pić dalej. Jest to proces, który uniemożliwia kontrolowanie ilości wypijanego alkoholu. Nie jest w stanie przewidzieć ilości i czasu picia. Ciągi opilcze - najczęściej kilkudniowe do wielomiesięcznych ciągów picia dzień po dniu.
Pijak pije, bo chce, lubi i ma ochotę, alkoholik musi się napić, aby zmienić swój stan psychiczny i emocjonalny, dodać sobie odwagi, otuchy czy zniwelować lęk.
Dla alkoholika - alkohol staje się niezbędny, aby czuł sie dobrze.
Poziom stężenia alkoholu we krwi jest liczony w promilach.
0,2 do 0,5 promila to stan wskazujący na spożycie.
Powyżej 0,5 promila to już stan nietrzeźwości.
Zadajesz sobie pytanie: „1 promil – ile to procent alkoholu”
1 promil to dziesiąta część procenta.
1 promil to 0,5 mg alkoholu na 1 dm3 (litr) wydychanego powietrza.
Osoba o wadze 110 kg, wzroście 187cm - miała dopuszczalne stężenie alkoholu (0,2 promila) we krwi 1 godzinę po wypiciu półlitrowej puszki piwa (5,6%), 1 godzinę po wypiciu lampki (150ml) wina (11,5%), 1 godzinę po wypiciu kieliszka (50 ml) wódki (40%) i 1 godzinę po wypiciu butelki (100ml) likieru 30%.
Jak zachowuje sie osoba pijąca alkohol w zależności od ilości wypitego trunku, a co za tym idzie od stężenia alkoholu we krwi?
Poniżej 0,5 promila alkoholu we krwi — objawy
W przypadku stężenia pomiędzy 0,3 a 0,5 promila alkoholu we krwi mamy do czynienia z subiektywną poprawą nastroju i zwiększeniem pewności siebie. Pojawiają się nieznaczne zaburzenia równowagi oraz euforia i obniżenie krytycyzmu, upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz zaburzenia widzenia.
Przy 0,3 promila gorzej widzi się rodzaje i kształty przedmiotów, które ukazują się w głębi pola widzenia. Dodatkowo obniża się zdolność dostrzegania ruchomych źródeł światła. Przy 0,4 promila wydłuża się o około dwie trzecie także czas adaptacji oka do ciemności po olśnieniu.
Na tym etapie upojenia alkoholowego występuje również opóźnienie i osłabienie dostrzegania przedmiotów w obwodzie pola widzenia.
0,5-0,7 promila alkoholu we krwi — objawy
W momencie, gdy będący pod wpływem alkoholu przechodzi ze stanu wskazującego na spożycie (0,2 - 0,5 promila) do stanu nietrzeźwości (powyżej 0,5 promila), doświadcza zaburzeń sprawności ruchowej oraz niezauważalnego osłabienia refleksu. Jest bardziej pobudzony, "gadatliwy" i jednocześnie ma obniżoną samokontrolę, co prowadzi do błędnej oceny własnych możliwości, a to z kolei do fałszywej oceny sytuacji, np. na drodze, jeśli w tym stanie prowadzimy pojazd mechaniczny.
0,7-2 promila alkoholu we krwi — objawy
Gdy stężenie alkoholu we krwi zbliża się do 1 promila, a następnie je przekracza, mamy do czynienia z widocznymi i odczuwalnymi zaburzeniami równowagi i sprawności i koordynacji ruchowej. Obniżeniu ulega próg bólu, wzrasta poziom drażliwości, agresji. Reaguje także układ krążenia - akcja serca przyspiesza, a ciśnienie krwi rośnie.
W toku tzw. intoksykacji alkoholowej - zatrucia alkoholem, spada znacząco nasza sprawność intelektualna. Pojawiają się błędy w logicznym rozumowaniu i wadliwe wyciąganie wniosków.
2-3 promile alkoholu we krwi — objawy
Upojenie alkoholowe na poziomie 2-3 promile wiąże się wyraźnymi zaburzeniami mowy, która staje się niezrozumiała, bełkotliwa. Spowolnienie widoczne jest także w chodzie, a równowaga ciała jest zaburzona (osoba pod wpływem alkoholu chwieje się, przewraca, chodzi na szerokiej podstawie). Pojawia się senność. Znacznemu obniżeniu ulega także zdolność do kontrolowania własnych zachowań. W takim stanie trudno jest nawet wykonywać skoordynowane ruchy.
3-4 promile alkoholu we krwi — objawy
Stężenie alkoholu we krwi na poziomie 3-4 promile to poważne zagrożenie zdrowia człowieka. Przy tak dużym upojeniu spada ciśnienie krwi, obniża się temperatura ciała, a odruchy fizjologiczne mogą ulec osłabieniu lub całkowitemu zanikowi. Dochodzi do głębokich zaburzeń świadomości, które mogą prowadzić do śpiączki.
Powyżej 4 promili alkoholu we krwi — objawy
Spożycia tak dużej ilości alkoholu, że jego stężenie we krwi przekracza 4 promile, jest stanem zagrażającym życiu. Dochodzi do głębokiej śpiączki oraz zaburzeń czynności ośrodka oddechowego i naczyniowo-ruchowego, które mogą być przez alkohol porażone.
W Polsce prawo jasno reguluje przepisy dotyczące prowadzenia samochodu po spożyciu alkoholu.
Dopuszczalna ilość promili określona przez ustawodawcę wynosi maksymalnie 0,1mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.
Przekłada się to na 0,2‰ alkoholu we krwi.
Każdy wynik badania alkomatem powyżej tych wartości jest w świetle prawa wykroczeniem lub przestępstwem.
A jaki jest bezpieczny poziom alkoholu we krwi do jazdy samochodem? Najlepiej zerowy. Dopuszczalna ilość promili pozwala uniknąć kary, ale nigdy nie zagwarantuje pełnego bezpieczeństwa. Stężenie alkoholu we krwi na poziomie 0,5 promila zwiększa ryzyko wypadku drogowego aż czterokrotnie. Wsiadając za kierownicę po alkoholu ryzykujemy nie tylko karą, ale też zdrowiem i życiem!
