Na zachód od Kotliny Brzosteckiej rozciągają się pasma należące do Pogórza Ciężkowickiego: masyw Liwocza ( 562 m n.p.m.) oraz Wzgórza Dęborzyńskie. W okolicach tych występują głównie średnio urodzajne gleby, które zostały wykształcone pod lasami liściastymi i mieszanymi, pokrywającymi w przeszłości całą okolicę. O dawnym składzie gatunkowym tych lasów świadczą nazwy miejscowości, utworzone od drzew rosnących na danym terenie, np. Brzostek (brzosty), Bukowa (buki), Jodłowa (jodły), Dębowa, Dęborzyn (dęby).
W dniu 29 września 2011 r. uczniowie klas I Technikum Architektury Krajobrazu, I Technikum Żywienia i I Technikum Mechanizacji wraz ze swoimi wychowawcami: panią Małgorzatą Jop, panem Wojciechem Bonarkiem oraz opiekunem koła ekologicznego panią Dorotą Machaj wybrali się na pieszą wycieczkę integracyjną na górę Liwocz.
Punktualnie o godzinie 8.00 zgromadziliśmy się przed szkołą. Autobus szkolny dowiózł nas do sklepu spożywczego w Brzyskach, gdzie kupiliśmy pieczywo i kiełbasę na ognisko. Trasa wiodła z początku asfaltową szosą, która później przekształciła się w żwirowaną ścieżkę pnącą się stromo do góry. Podziwiając malownicze widoki dotarliśmy na sam szczyt, jedni szybciej, inni trochę wolniej, ponieważ trzeba było się nieźle natrudzić, aby nadążyć za naszymi wysportowanymi nauczycielami wf.
Z platformy widokowej, na którą wdrapaliśmy się po 102 schodach, roztaczał się wspaniały widok na cztery strony świata. Przy pięknej słonecznej pogodzie mogliśmy zobaczyć nie tylko naszą szkołę w Kleciach, ale nawet Tatry!
Po tak forsownej wędrówce kiełbasa pieczona na grillu smakowała wszystkim wyśmienicie. Jeszcze tylko kilka pamiątkowych fotografii pod pomnikiem Jana Pawła II i po krótkim odpoczynku wyruszyliśmy w drogę powrotną przez wieś Błażkową, most pontonowy i żwirownię. W okolice szkoły dotarliśmy około godziny 14.00 zmęczeni, ale zadowoleni.
Nasza wycieczka była naprawdę udana i pozostawiła wiele niezapomnianych wrażeń. Zobaczyliśmy piękne miejsca, sprawdziliśmy naszą kondycję, mieliśmy też okazję lepiej się poznać – a to jest bardzo ważne, bo spędzimy przecież ze sobą najbliższe 4 lata.